Omkleden in de kast, meubels verplaatsen door het huis, nieuwe gewoontes creëren in het dagelijks leven ... Variatie is altijd een gezonde houding als we het doen door na te denken over ons welzijn en om uit de eentonigheid te komen die routine kan genereren. Dus waarom zou u ons voedsel niet ook vervangen en verhogen? Veel mensen die hun dieet letterlijk volgen, beseffen niet het scala aan mogelijkheden dat de gastronomie biedt voor consumptie. Zie hoe gemakkelijk en smakelijk het is om het dagelijkse menu op een natuurlijke en voedzame manier te verfijnen!
Volgens voedingsdeskundige Sheila Basso is voedselvariatie natuurlijk en uiterst belangrijk voor de mens. We hebben immers dagelijks verschillende soorten voedingsstoffen nodig die elkaar vaak aanvullen en hun voordelen versterken wanneer ze samen zijn, gegroepeerd in dezelfde maaltijd. Ze legt uit:
"De veelzijdigheid van voedsel is gebaseerd op twee groepen: dierlijk en plantaardig voedsel. Dierlijk voedsel is een goede bron van eiwitten en de meeste vitamines en mineralen, maar het bevat geen vezels en kan een hoog aantal calorieën per gram en inhoud bevatten. overtollig ongezonde vetten. Op hun beurt zijn voedingsmiddelen van plantaardige oorsprong vaak rijk aan vezels, verschillende voedingsstoffen en bevatten ze over het algemeen minder calorieën per gram dan die van dierlijke oorsprong. Maar individueel leveren ze meestal niet in de juiste verhouding, alle voedingsstoffen die we nodig hebben. Dat wil zeggen, ze vullen elkaar qua voedingswaarde aan. Dit verklaart waarom de menselijke soort is geëvolueerd om een grote verscheidenheid aan voedingsmiddelen te kunnen consumeren ”, benadrukt de expert.
Essentiële voedselgroepen om het dagmenu te variëren
- Koolhydraten : voedingsmiddelen met een hoge concentratie koolhydraten, zoals granen (inclusief rijst, maïs en tarwe), brood, pasta, knollen (zoals aardappelen en yams) en wortels (zoals maniok) in het algemeen zijn bronnen van complexe koolhydraten en voedingsvezels, maar ze bevatten ook vitamines, mineralen en eiwitten.
OPMERKING: Suiker (sucrose) is niet nodig voor het menselijk lichaam, aangezien het tot de groep van enkelvoudige koolhydraten behoort en de energie die ze leveren kan worden verkregen via complexe koolhydraten (zetmeel). "Het verbruik van deze enkelvoudige suiker moet dus worden verminderd, aangezien het te veel verband houdt met het verhoogde risico op obesitas en andere chronische niet-overdraagbare ziekten", benadrukt Sheila Basso.
- Fruit en groenten: moet dagelijks worden geconsumeerd. Deze voedingsmiddelen zijn bronnen van voedingsvezels, vitamines en mineralen. De prikkel tot consumptie is voornamelijk geconcentreerd in zijn natuurlijke vormen. Producten met een hoog suikergehalte, zoals vruchtengelei, fruitsmaakdranken en groenteconserven, met een hoog zoutgehalte, maken geen deel uit van deze stimulans.
- Groenten die rijk zijn aan eiwitten: met name volle granen, peulvruchten, zoals bonen, maar ook zaden en noten zijn bronnen van voedingsvezels, B-vitamines, calcium, ijzer en andere mineralen, naast een kleine hoeveelheid vet onverzadigd.
- Voedingsmiddelen van dierlijke oorsprong: inclusief kleine hoeveelheden vlees van runderen, varkensvlees, vis, gevogelte, eieren en ook melk, kaas en yoghurt, bij voorkeur mager of met een laag vetgehalte. Deze voedingsmiddelen zijn een bron van ijzer, calcium en vitamine B12 (uitsluitend afkomstig van dierlijke producten).
"Een adequaat vegetarisch dieet kan wellicht voorzien in de voedingsbehoeften. Bij het kiezen van een vegetarisch dieet is het belangrijk om contact op te nemen met een voedingsdeskundige om te zorgen voor de juiste vervanging en combinatie van voedingsmiddelen en om het gezondheidsrisico als gevolg van onvoldoende voedsel niet te vergroten", benadrukt de voedingsdeskundige.
- Voedselbronnen van vet: vetten zijn bronnen van essentiële vetzuren en in vet oplosbare vitamines (A, D, E, K), die noodzakelijkerwijs door voedsel moeten worden overgebracht, aangezien het lichaam ze niet kan produceren. Alle mensen hebben dus een bron van vet nodig, bij voorkeur onverzadigd (enkelvoudig en meervoudig onverzadigd). Verzadigd vet, aanwezig in dierlijk voedsel, verhoogt het risico op dyslipidemie (veranderingen in het bloedvetgehalte) en hartaandoeningen.
